Γατες Περσιας | Περσική Φυλή
Η γατα Περσιας είναι αναμφισβήτητα, η γατα με τους περισσότερους θαυμαστές στον κόσμο. Ακόμα και ο πιο απαιτητικός γατόφιλος, βρίσκει επάνω της, στοιχεία που δεν συναντούνται σε άλλες φυλές κι αυτό, επειδή δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο, για τον άνθρωπο.
Αν και τα πρώτα δείγματα με το μακρύ τρίχωμα δημιουργήθηκαν από τυχαία ζευγαρώματα στη φύση, η παρέμβαση του ανθρώπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μιας γάτας που δεν είναι σαν τις άλλες. Ίσως αυτή η μοναδικότητά της, να την χαρακτήρισε βασίλισσα των καθαρόαιμων γατών αλλά και των εκθέσεων.
Οι καταγωγές της γατας Περσιας είναι τόσες πολλές όσες και οι άνθρωποι που τις περιγράφουν τόσα χρόνια, αλλά είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι πρώτες γατες Περσιας προήλθαν από την Περσία (το σημερινό Ιράν) και την Τουρκία, και εισήχθηκαν στην Αγγλία από ευρωπαίους ταξιδιώτες, και κατά την διάρκεια της εποχής των Σταυροφοριών. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι οι γατες περσιας ζευγάρωσαν με τις γατες Αγκύρας, στην Ιταλία κατά τον 16ο αιώνα.
Οι πρώτες επίσημες αναφορές για τη Μακρυτριχη γατα, έγιναν σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε την εποχή εκείνη στην Αγγλία. Τότε, όλες οι μακρυτριχες γατες ονομάζονταν Αγκύρας, λόγω της χώρας προέλευσής τους. Η διάδοση της Περσικης, οφείλεται στους εμπόρους της εποχής. Στα μακρινά ταξίδια τους, με σκοπό το εμπόριο, είχαν συντρόφους τους αυτά τα ανεκτίμητα κοσμήματα, όπως τις αποκαλούσαν, τις γατες Περσιας.
Εκτός όμως από σύντροφοι των εμπόρων, αποτελούσαν κι ένα πολύτιμο δώρο, αφού θεωρούνταν εξαιρετικά σπάνιες και ακριβές. Έτσι, όποιος λάμβανε ως δώρο μια γατα περσιας, θεωρούνταν ιδιαίτερα σημαντικό άτομο. Οι πολυταξιδεμένοι έμποροι λοιπόν και τα παλάτια της αριστοκρατίας, ήταν οι πρώτοι που απέκτησαν αυτές τις τόσο μοναδικές γατες. Η Βενετία, θεωρείται η αφετηρία της εκτροφής της, αφού εκεί είχαν συγκεντρωθεί τα πρώτα δείγματα και η εξαγωγή τους απαγορευόταν ρητά. Με το πέρασμα του χρόνου όμως, η Περσικη άρχισε να διαδίδεται ταχύτατα, ιδιαίτερα στους αριστοκρατικούς κύκλους, λόγω της μεγάλης αδυναμίας που της είχε η Βασίλισσα Βικτώρια.
Το αρχικό “στάνταρ” της φυλής, ήταν τελείως διαφορετικό από τον σημερινό τύπο. Περσική θεωρούνταν μια γατα με πολύ μακρύ τρίχωμα, χωρίς απαραίτητα υπομανδύα, στρογγυλό πρόσωπο και κοντόχοντρο σώμα. Βέβαια, με την πάροδο των χρόνων, η Περσικη διαφοροποιήθηκε πάρα πολύ.
Στις μέρες μας, το πρότυπο της Περσικης δεν έχει καμία σχέση με το αρχικό. Πολλοί εκτροφείς σε όλο τον κόσμο, ασχολούνται σοβαρά με την εκτροφή αυτής της τόσο μοναδικής φυλής, προσπαθώντας να φτάσουν όσο το δυνατόν πιο κοντά, στο σημερινό πρότυπο, το οποίο είναι το εξής:
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
Μία γνήσια γατα Περσιας δεν μοιάζει καθόλου με τις άλλες γατες, ακόμα και στο κομμάτι αυτό. Ενώ οι κοινές γατες θεωρούνται υπερκινητικές και ανεξάρτητες, η Περσικη προτιμάει να απολαμβάνει συχνότερα τα χάδια και την περιποίηση του αφεντικού της από το να τριγυρνάει και να εξερευνά ελεύθερη στη φύση. Άλλωστε, ο αγαθός και άκακος χαρακτήρας της, την καθιστά ανίκανη για ζωή έξω από το σπίτι. Σαν γατακι, είναι και αυτή πολύ κινητική και παίζει συνέχεια. Μεγαλώνοντας όμως, συνειδητοποιεί την αριστοκρατική της καταγωγή και προτιμάει να παρακολουθεί τα γεγονότα, από το ασφαλές φρούριο του καναπέ της.
ΧΡΩΜΑΤΑ
Τα αναγνωρισμένα χρώματα της Περσικης ως σήμερα, φτάνουν τα 180! Οι αναγνωρισμένοι τύποι είναι οι εξής: Μονόχρωμα, Δίχρωμα, με ή χωρίς σημάδια και ρίγες. Τσιντσιλά, Χρυσά, Σίλβερ Σέιντετ, Καπνοί και Χρωματιστά Άκρα.
ΚΕΦΑΛΙ - ΤΥΠΟΙ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Η μορφολογία της κεφαλής μια γατας Περσιας χωρίζεται σε 2 τύπους. Ο ένας τύπος είναι ο κοινός ή αλλιώς doll-face, όπου η μουσούδα είναι κοντή προς τα έξω αλλά διακριτική καθώς και ο ακραίος τύπος ή peke-face (peke= συντομογραφία της βραχυκέφαλης ράτσας σκύλων Πεκινουά), όπου τόσο το μέτωπο όσο και η μύτη και το σαγόνι είναι τελείως ευθυγραμμισμένα μεταξύ τους.
ΜΑΤΙΑ
Τα μάτια θα πρέπει να είναι μεγάλα, στρογγυλά, ανοιχτά και λαμπερά, ανεξάρτητα από το χρώμα τους. Τα χρώματά τους είναι καθορισμένα και συνδέονται άμεσα με το χρώμα του τριχώματος. Η γλυκιά έκφραση, είναι πολύ επιθυμητό στοιχείο.
ΜΥΤΗ
Peke-face: Με την πατημένη μυτούλα όπου το ιδανικότερο είναι μεγάλα ρουθούνια για να βοηθούν την αναπνοή του ζώου. Το μαξιλαράκι της μύτης, θα πρέπει να βρίσκεται σε μια ευθεία με τα μάτια.
Doll-face: Με την μύτη λίγο πιο κάτω από της Peke-face, με μια διακριτική κλίση προς τα έξω.
ΣΩΜΑ
Κοντόχοντρο και συμπαγές, με κοντά και δυνατά πόδια. Η ιδανική Περσικη δίνει την εντύπωση μιας μαλλιαρής μπάλας, με αριστοκρατικό βηματισμό. Κοντά και μυώδη άκρα, χοντρά κόκαλα, ανοιχτό στήθος και σχεδόν ανύπαρκτο σβέρκο. Η ουρά θα πρέπει να είναι κοντή και να μην ξεπερνά από το πλάι το ύψος του σβέρκου.
ΤΡΙΧΩΜΑ
Μακρύ και μεταξένιο, με πολύ πυκνό υπομανδύα. Το τρίχωμα είναι μακρύ σε όλο το σώμα της Περσικης, εκτός από τα πόδια και το σβέρκο. Στο λαιμό, μπορεί να φτάσει ακόμα και ως το πάτωμα. Στην ουρά, το τρίχωμα παρουσιάζει σχήμα φοίνικα. Το τρίχωμα,ανασηκώνοντας το θα πρέπει να στέκεται όρθιο στην πλάτη.